- słowa bez pokrycia
- пусты́е слова́
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
słowa bez pokrycia
Смотреть что такое "słowa bez pokrycia" в других словарях:
puste [czcze, próżne] słowa — {{/stl 13}}{{stl 7}} słowa bez istotnej treści, niemające pokrycia w rzeczywistości : {{/stl 7}}{{stl 10}}Obietnice przedwyborcze to z reguły puste słowa. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rzucać słowa na wiatr — {{/stl 13}}{{stl 8}}zwykle w formie zaprzeczonej {{/stl 8}}{{stl 7}} grozić, zapowiadać, obiecywać itp., nie mając zamiaru dokonać tego; składać obietnice, zapewnienia bez pokrycia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Był znany z tego, że nie rzucał słów na… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pokrycie — n I 1. rzecz. od pokryć. 2. lm D. pokrycieyć «materiał, którym się coś pokrywa» Pokrycie ze skóry. Futro z wełnianym pokryciem. Adamaszkowe pokrycie kołdry. Zmienić pokrycie na meblach. 3. lm D. pokrycieyć «materiał tworzący zewnętrzną… … Słownik języka polskiego
słowo — n III, Ms. słowowie; lm D. słów, N. słowowami (podn. słowowy) 1. «znak językowy nazywający jednostkowy przedmiot materialny lub klasę jednorodnych przedmiotów materialnych, treści psychiczne, czynności, stany, cechy, wyrażający relacje między… … Słownik języka polskiego
pusty — puści 1. «niczym nie napełniony, nic nie zawierający; przez nikogo nie zajęty, nie zaludniony; bezludny, opustoszały» Puste pudełka, szklanki. Pusty żołądek. Pusty dom, wagon. Ulice prawie puste. Puste miejsce. Pusty teren. ∆ muz. Pusta struna,… … Słownik języka polskiego
moneta — 1. Brać, wziąć, przyjąć coś za dobrą monetę «traktować, potraktować czyjeś słowa, zamiary serio, nie dostrzegając lub nie chcąc dostrzec fałszu, ironii, podstępu»: Polscy dyplomaci i sztabowcy wzięli angielskie i francuskie obietnice za dobrą… … Słownik frazeologiczny
goły — goli 1. «nie przykryty, nie osłonięty ubraniem; nagi, obnażony» Gołe nogi, plecy ramiona. Gołe ciało. W rzece kąpią się goli chłopcy. ◊ Goła szabla, goły miecz «szabla miecz wydobyte z pochwy, obnażone» ◊ Pod gołym niebem «na dworze, na powietrzu … Słownik języka polskiego
piękny — pięknyni, pięknyniejszy 1. «odznaczający się pięknem kształtów, barw, dźwięków itp.; mający dużą wartość moralną» Piękne kwiaty, krzewy. Piękny dzień, wieczór. Piękna pogoda. Piękna kobieta, dziewczyna. Piękni chłopcy. Piękne oczy, rysy twarzy.… … Słownik języka polskiego
